Wiersz - 2016.02.18
Melodia Premy
Miłość wielbiciela Boga przeszywa,
Kiedy Mu wielbiciel z głębi serca śpiewa.
Wzruszenie w Bogu jak przypływ wzbiera,
Gdy tęsknoty łzy słodkie wielbiciel przelewa.
Cóż Bóg począć może, niecierpliwy się staje
Od słuchania nie może się oderwać.
I choć już w tejże chwili ku niemu by pobiegł...
Ukojony słów słodyczą nie może mu przerwać.
Podchodzi więc z wolna bliżej i bliżej...
Już boskim światłem promienieje W sercu.
Już On o sprawach ważnych myśleć nie może.
Słucha o miłości, miłości powrozem związany.
Trudno to pojąć, Wszechmocny pojmany
Mocą szczerej miłości śpiewu serca.
Czyniąc z Potęgi która porusza Wszechświaty
Słuchacza i sługę, co sam łzy przelewa.
I tak samo ja pojmałem Boga - Ukochaną,
Która mnie prowadzi zanim Ją poznałem.
Co Sobą obudziła za Bogiem miłość Wielką
A teraz Sama za mną Bosko tęskni i płacze.
Swami P. SaiSiwa
